Chi Kati (Hallo)
Na een prima vlucht, op wat turbulentie en misselijkheid na op het eind, kwam ik aan op het vliegveld in Entebbe, Oeganda. Bij binnenkomst worden je handen schoongespoten door vrouwen met
handschoenen en mondkapjes en mag je door naar de ebolacheck. Als je temperatuur goed is, mag je door naar het halen van je visum. Ondanks dat ik me rot zweette van bijna een half uur in de rij
staan in de hitte van het vliegveld, mocht ik gelukkig doorlopen.
Toen ik buiten kwam verwachtte ik een Hollandse vrouw, mijn coördinator hier, die me stond op te wachten, maar er stond een Oegandese jongeman met een bordje “Anne Doingoood” dus bij hem moest ik
zijn. Het was nog bij een uur rijden naar het Doingooodhuis in Kampala, wat een redelijk spannende tocht was zo in het donker. Het was elf uur ’s avonds, pikkedonker en iedereen rijdt met groot
licht aan bij gebrek aan straatverlichting. Zonder licht rijden is trouwens ook niet ongewoon. Helaas zag ik daardoor nog niet veel van het mooie land.
In het huis werd ik al verwacht door Anouk, mijn huisgenootje, en die heeft me wegwijs gemaakt in het heerlijke huis hier. We hebben een lekkere veranda, een gezellige woonkamer en ik slaap nu nog alleen in een grote kamer, met een eigen badkamer. Wat een luxe!
De volgende dag kwam Jane, tijdelijke vervangster van mijn coördinator, me ophalen voor een trip naar het centrum. Om ergens te komen hier maak je gebruik van een boda boda (brommer/motor). Op elke
hoek van de straat staan er mannen klaar om je overal naartoe te brengen. Behoorlijk spannend in het begin, want het verkeer is hier gekkenhuis en ze rijden over doorheen, omheen, nog net niet
overheen. Voor UGX 5.000 (+- €3,-) zit je met 20 minuten in het centrum.
We zijn naar de Nakomatt (grote supermarkt ) geweest, waar ze eigenlijk alles hebben. Er staan een hoop mannen met geweren en vrouwen die je tas controleren o.a. vanwege de aanslag hier in
2010.
Later hebben we een half uur in de telefoonwinkel doorgebracht voor een Oegandese simkaart. Alles op het Afrikaanse tempo ;)
’s Middags zijn we met de boda boda naar mijn project (Nafassi Wellfare Home) gereden om vast kennis te maken. De mannen op de boda boda konden het alleen niet vinden, dus heb meteen nog een hoop
meer van Kampala gezien J
Ik voelde me meteen welkom en de kids hebben er een fijn huis met een grote tuin. Er zijn 7 baby’s (eentje van 2 weken oud), 2 peuters en 2 meisjes van 5 jaar. 3 tweelingen, waar hier alle
eerstgeboren meisjes Babiyere heten en als jongen Wassoa en het 2e meisje Nacate en de jongen Cato. Dus veel kindjes hebben dezelfde naam.
Toen Anouk ’s avonds thuis kwam van haar werk hebben we aan de weg een chapatti (rotipannenkoek) met allerlei groente gehaald, heerlijk! (+-€0,30)
’s Nachts kwam het met bakken uit de hemel en de volgende dag was het weer stralend mooi weer en bloedheet.
Donderdag was mijn eerste werkdag en het echt ontzettend leuk. De grote meisjes (Babiyere Emilly en Nacato Maria) waren zo blij dat ik er was om met ze te spelen. De collega’s zijn erg aardig (in
Oeganda zeg je standaard tegen iedereen “Hi, how are you?”voordat je begint te praten.
De hele dag ben ik bezig geweest met puzzelen, zingen, dansen, trampoline springen, tekenen, etc. En ook luiers verschonen, flesjes geven, badderen. Ik vind het fantastisch!
Het doel van het project is dat de kindjes weer teruggeplaatst worden bij hun moeder/ouders/familie, zodra ze goed voor zichzelf en de kinderen kunnen zorgen, maar dat is helaas niet altijd het
geval.
Tijdens het schilderen zaten Emilly en Maria onwijs tekliederen, dus ik zei: jakkie, en zij zeggen in koor: Jakkie bah! Dat hebben ze blijkbaar van de vorige vrijwilligster geleerd ;)
Dit weekend zijn Anouk en ik naar de African Village, een grote markt, geweest en hebben we al aardig wat mooie Afrikaanse spullen gekocht.
Het is ontzettend gezellig, gisteravond op ons terras gezet met hele aardige buren en vanavond gaan we weer nieuw Oegandees eten uitproberen.
Tot gauw!! Liefs Anne
Veilig aangekomen!
Even snel een berichtje dat ik veilig ben aangekomen!
Tot gauw!
Bedankt!
Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het leuke feestje zaterdag en uiteraard ontzettend bedankt voor de sponseringen!! Dat ga ik in Oeganda heel goed gebruiken.
Ga mijn best doen om regelmatig wat te schrijven hier, zodat jullie kunnen zien waar jullie aan meegeholpen hebben!
Heel veel liefs
