Het eind is helaas in zicht, maar tot die tijd zal ik nog volop genieten!

De rest van het huis kwam donderdag 26 maart weer terug van Safari en toen waren we die avond uitgenodigd om bij Inge, onze coördinator, om te komen eten. We waren met zijn 9en, dus vroegen we Jjuuko om ons te brengen. Dat is een van onze taxichauffeurs met een busje. Ik had laatst al een rondje op het parkeerterrein gereden in zijn bus, zonder passagiers, wat super grappig was. Nog nooit in een automaat gereden, nog nooit in een busje en nog nooit in Afrika! Dus deze avond zei hij: Anne, you drive. Eerst dacht ik nog tot het eind van de straat, aangezien ze hier links en als idioten rijden. Maar ik vond het prachtig en hij was vrij relaxed, dus reed ik lekker verder. Ik weet niet of mijn 8 andere passagiers zich daar zo prettig bij voelde haha : ) Super gaaf hier rijden! Je moet wel 10 paar ogen hebben voor de boda´s die overal vandaan komen en je moet vooral niet wachten tot je een keertje kan, maar gewoon gaan. Go with the flow! Helaas kwam we al vrij snel in de gewoonlijke trafficjam terecht, maar we bijna 2 uur stilgestaan hebben voor een rotonde.. We zouden om 19.00 uur bij Inge zijn, waren er uiteindelijk 21.20 haha, mooi op tijd dus voor de begrippen hier! : )

De volgende dag hadden Dieuwke en ik Downtown afgesproken met Omar, de ergotherapeut. Dieuwke heeft ook aardig wat sponsorgeld gekregen thuis en ik had ook nog wat over, dus wilde we samen met hem spullen kopen voor de therapieruimte. We hebben bijna 4 uur kriskras door de chaotische stad gelopen, was daarna helemaal gesloopt, maar hebben super veel dingen kunnen vinden. 3 paar nieuwe krukken, nieuwe gordels voor alle kinderen in een rolstoel, nieuwe rubbers voor onder de lopers, zwembanden, een boormachine voor reparaties, een printer voor lesoefeningen, leesboekjes, en nog een hoop kleine dingen. Top, fijn dat we mede dankzij jullie op deze manier kunnen bijdragen!
´s Middags ben ik nog even bij Nafassi lang geweest. Heerlijk om de lieve Aunties en baby´tjes weer te zien en te knuffelen. Gaf me weer een energieboost!

Het weekend zijn we zaterdags naar het strand in Entebbe gegaan, omdat het alweer de laatste dag was van een vriend (Igor) van een van de Duitse vrijwilligers (Johann) die een weekje langs kwam. De rest van het huis had allemaal andere plannen, dus ging ik alleen mee met Johann en Igor. Igor wilde eerst nog even de craftmarket leegkopen, dus die kwam een paar matatu´s later richting Entebbe. Het was behoorlijk druk op het strand en aangezien wij de enige mzungu´s waren, hadden we flink wat aandacht. Hier is het niet raar om iemand gewoon een tijdje aan te staren… ; ) Heeft ook zijn voordelen. Toen Igor aankwam en aan de serveerster vroeg of ze zijn 2 vrienden had gezien, had ze maar 2 seconde nodig om ons aan te wijzen.
Het was helaas niet zo warm en zonnig die dag, dus na het zwemmen had ik het eindelijk weer een keertje koud : ) Vuurtje erbij, visje erbij, top avond.
Rond een uur of 9 hebben we Igor daar achtergelaten en zijn wij weer op de matatu richting Kampala gestapt. Die brengt ons jammer genoeg niet tot onze voordeur, dus het laatste stukje gingen we lopen. Wel 20 x tegen de boda boda-drivers moeten zeggen dat we geen lift wilden.. Ik kreeg nog een berichtje van Susanne hoe laat ik thuis kwam, net een familie nu hier, lieve mama Suus : )
Zondag zijn we met een groepje naar de sportschool geweest, African FitForFree haha. De helft van de apparaten waren stuk, dus de meiden hebben vooral hun mondspieren getraind. FitForFree in Nederland is voor mij nu een 5* sportschool : )

Vorige week dinsdag zijn we met een paar collega´s op visite gegaan bij Hannes, omdat hij al 1,5 week behoorlijk ziek was met hoge koorts. Ze kunnen er nog steeds niet achter komen wat het is, dus is hij nu terug naar Duitsland om zich daar te laten behandelen. Hoop dat hij snel opknapt.

´s Middags kwam er op school een andere (reguliere) school op visite. Inclusief priester. Ze hadden ontzettend veel spullen en kleding meegenomen, dus dat was een klein feestje voor de kids.

De volgende dag waren Johann en ik allebei vrij, dus besloten we een motor te huren. Hij heeft zijn motorrijbewijs en ik had wel zin in een citytour. Eerst zijn we naar backpackers gegaan, een guesthouse, die ook motors repareert. Daar hadden ze niks te huur, dus kregen we het nummer van Ali. Ali had zelf geen motors meer, dus kregen we het nummer van Haisnan (een Indiër). Die had nog een chopper staan, die we wel mochten huren een hele dag voor 45.000 UGX (ongeveer €15). Wat uiteraard niet veel is.. Dus Haisnan gaf ons het nummer van zijn vrouw, omdat hij niet thuis was. Toen we bij zijn huis aankwamen en zijn vrouw belden, stuurde ze haar dochter naar beneden om de sleutels te brengen. Mooie ketting zo : ) We gaven Johanns ID en 500.000 UGX en toen konden we gaan.
Na een paar honderd meter kwamen we al stil te staan.. Geen benzine meer haha. Dus zijn we de berg opgelopen met dat zware kreng. Gelukkig is hier bijna elke 100 meter een tankstation. We hebben er 10.000 UGX ingegooid, wat binnen no time alweer op was, aangezien de reserve ook compleet leeg was. Dus weer een stukje lopen naar een tankstation : )
We hadden de tomtom aangezet om langs huis te rijden, die ons de kortste maar slechtste weg opstuurde. Het regende al de hele ochtend, dus alle zijwegen waren een grote modderellende geworden. We werden door de tomtom een heuvel afgestuurd en vervolgens kwamen we die glibberige heuvel niet meer op.. Met wat hulp, oranje schoenen, slappe lach en krassen kwamen we boven aan de berg. Toen we eenmaal weer op de goede weg terecht waren gekomen, werden we nog bijna gekust door een spookrijder. Goed begin van onze trip! Geen zorgen mam, hoort er allemaal bij hier ; ) De rest van de dag was super leuk. De zon ging schijnen, iedereen had een brede lach toen ze ons voorbij zagen rijden en hebben een hoop mooie dingen gezien onderweg.
Toen we aan het eind van de middag de motor terug gingen brengen, was Haisnan nog steeds niet thuis. Zijn vrouw was erg aardig en heeft lekker thee voor ons gezet. Toen we zeiden dat we wel graag voor het donker weer terug wilden zijn, omdat we op de boda waren, belde ze Haisnan en die zei dat hij ons wel af wilde zetten. Uiteindelijk hebben we ook niks hoeven te betalen voor het huren van de motor en die zag er echt niet meer uit.. Haisnan was gewoon blij dat we zo´n leuke dag gehad hadden, geweldig toch zulke mensen!

Donderdag zijn we met een paar weer naar Banda Island geweest, omdat het zo heerlijk was de vorige keer. We konden met Andrew (manager van het eiland) meerijden omdat hij toevallig in Kampala was. We waren wel bijna een half uur te laat, maar dat krijg je als je al een tijdje in Afrika woont ; ) Andrew heeft een speedboot, dus konden we heel luxe met hem mee op de speedboot i.p.v. de vissersboot. De motor had alleen wat kuren, dus elke paar minuten hield hij er even mee op haha. Maar toch in 45 minuten op Banda i.p.v. 2,5 uur!
Het was weer super gezellig, relaxt, mooi en fijn! Dit keer ben ik wel wezen waterskiën, wat onwijs tof was! Oefening baart kunst. Heb nog steeds spierpijn, maar het was het waard!
Vrijdag- op zaterdagnacht heeft het heel erg geonweerd en geregend, dus letterlijk alles was doorweekt. Wijzelf tot aan onze kleren in de tas aan toe.. Maar ook dat had wel weer wat : ) We hebben alles in ¨het kasteel¨ te drogen gehangen, omdat het die dag ook niet meer ophield met regenen. Fijn om weer even dat Hollandse gevoel te hebben ; )
Zondag zijn we met de vissersboot teruggegaan, hebben we Johann op het vliegtuig naar Duitsland gezet en zijn we weer terug naar ¨huis¨ gegaan.

Iets wat eerst nog zo ver weg leek, is nu toch heel dichtbij. Volgende week woensdagavond vlieg ik alweer naar huis.. Aan de ene kant wil ik helemaal niet vertrekken, maar aan de andere kant vind ik het een heel fijn idee om jullie allemaal weer te zien!
Terug naar het oude, vertrouwde, koude, volgebouwde, waar we toch van houde, kikkerlandje.

Nog een weekje genieten!

Liefsx